" دیروز و امروز " به اهتمام مرزبان میهن زاده

به راستی تا به حال با خود اندیشیده اید چرا بعد از انقلاب هر جا که بساط نیتی به راه باشد ، توی صف های مختلف و طویل یا در مشاجرات لفظی اداری همواره جمله ی آشنا و معترضه تکراری " صد رحمت به زمان شاه " یا " الهی نور به قبر شاه بباره " به گوش میرسد ؟ دلیل اینکه بعد ازانقلاب اکثراوقات از شاه و خاندانش به نیکی یاد می شود در چیست ؟! تحلیل و پاسخ به این پرسش مسئله بسیار بغرنج و پیچیده ای نیست ، کافیست هر کدام از ما فارغ از تعصبات دینی و چشم پوشی ازمشکلات ریز و درشت ی تنها از پشت عینک واقع بینی مقایسه ای ساده ازاقتصاد حاکم در زمان شاه و اقتصاد موجود و رایج بعد از انقلاب داشته باشیم . شاه و خاندان محدودش در یک محیط کاملا اشرافی و چشم و دل سیر بدنیا آمده و نشو و نمو کرده بودند و مقوله پول و زر اندوزی زیاد برای آنها جذاب وگیرا نبود چون کاملا اشباع بودند ، کاخ ، ویلا ، شغل های تشریفاتی ودرآمد مکفی برای هریک از خاندان سلطنتی حاشیه امنی ایجاد کرده بود و کوچکترین تماس یا قرابتی هم با طبقات محروم و پائین تر از خود نداشتند که بخواهند آنها را هم از خوان گسترده خویش شارژ مالی یا سیراب کنند ، لذا سالیان سال ( پنجاه سال ) بی نیاز به اختلاس و پر کردن شکم خود واطرافیان پر شمار از بیت المال و نداشتن بیم و هراس از پایان یافتن دوران سلطنت و برتری خود ، مجال رسیدگی به مردم و مشکلات پیش رو هم داشتند زیرا که تاج و تخت را موهبتی الهی می پنداشتند که خداوند طی 2500 سال به آنها ارزانی داشته  و ازینرو نیازی به اندوختن مال وزر نداشتند و در یک کلام چشم و دل سیر بودند . اما بعد از انقلاب و روی کار آمدن نظام  جمهوری و انتخاب رئیس و روسای مملکتی و دولتی برای مدت زمان محدودی ( 4 تا 8 سال ) آنهم از طبقات پائین ، و گستردگی خوان و سفره پر زرق و برق سرمایه های ملی و در راس آن طلای سیاه همچنین عواید ناشی از فروش آن از یک سو و از سوی دیگر روی کار آمدن نوکیسه ها و نیازمندان همیشه گرسنه و اغواگری منابع در اختیار چه مالی و چه انسانی باعث شد نه تنها اولویت ها در زمینه کمک به خلق و رسیدگی به نیازمندان به بوته فراموشی سپرده شود بلکه با توجه به زمان محدود باقیمانده ریاست و صدارت خود فرصت را مغتنم شمرده و در مسابقه جهت زر اندوزی از یکدیگر گوی سبقت گرفتند ، ضمن گماشتن  فامیل ها و دوستان نالایق خود  بدون در نظر گرفتن شایستگی آنها جهت احراز پست های حساس واگذار شده که واجد کمترین سنخیت ، لیاقت و کارآئی آن پست را نداشته تنها با استناد به مدارک تحصیلی دکترا و مهندسی افتخاری و مجهول جهت بستن دهان منتقدان و اذهان عمومی افراد مطمئن و منتخب از سوی خود را جهت حفظ اسرار درون گروهی به کار می گماشتند و نتیجه این می شد که هریک پس از رسیدن به منصب مورد نظر وترس از پایان یافتن دوران ریاست خود جهت بستن بار خود از همان روز اول شروع به گماردن افراد نالایق تر از خود درزیر مجموعه ها نموده و چاپیدن بیت المال را در سر لوحه امور قرار دادند  که ظهور پدیده هائی همچون آقا زاده ها ، لابی ، اختلاس و مافیای قدرت در همه ارکان دولتی را شاهد بودیم و اختاپوس واردر تار و پود جامعه ما ریشه دوانید . دوران ریاست هریک که بپایان میرسید و به محض روی کار آمدن دولت بعدی جهت سرپوش نهادن به ادامه سیکل تاراج بیت المال و موجه قلمداد نمودن آن در شکل و شمایل جدید با دادن وعده و وعیدهای توخالی ، اقدام به رو کردن و افشاء گری افراد و اشخاص دولت قبلی نموده و تمامی کاسه کوزه ها و کمبودها را روی سر روسای پیشین شکسته و تازه ما می فهمیدیم که چه بخور بخورهائی تا آنزمان صورت گرفته ومتاسفانه همانند قصه یافتن جعبه سیاه هواپیمای سقوط کرده که اعلام میشود متعاقبا پس از بررسی نتیجه و علل سقوط هواپیما به اطلاع عموم خواهد رسید هرگز عوامل و دستهای پشت پرده سوء استفاده ها از مقام و پستهای حساس رو نخواهد شد و به فراموشی سپرده  خواهد شد . اختلاس های نجومی دانه درشت ها ، حقوق های نجومی از ما بهتران و .که به محض افشاگری از آنها باخبر شده و پس از مدتی که آبها از آسیاب افتاد فراموش میشوند مصداق بارزهمین مثال میباشند ، تا به حال کدامیک از اختلاس ها و یا حقوق های نجومی به بیت المال باز گردانده شده یا کدامین فرد خاطی و حامیان آنها مجازات شده اند ؟  تنها دانه ریزها و آفتابه ها را بخاطر عبرت دیگران و بستن دهان مردم به اشد مجازات محکوم کرده زیرا چهره های شاخص زنجیره ای و مطرح ورای آنها پنهان نیستند . در اصل می توان اینطور بیان نمود که اقتصاد مقاومتی تنها برای قشر فقیر جامعه است و بس  . با این اوصاف آن فرد بازنشسته که حقوقش کمتر از دو میلیون تومان بوده و چند سر عائله را اداره می کند  و کماکان با وجود اعلام رسیدگی به اوضاع معیشتی او آنهم در حد حرف نه عمل از سوی مقامات ذیربط ، در زیر خط فقر همچون ماهی گرفته شده از آب که در خشکی افتاده دست و پا میزند ، با توجه به مقایسه صورت گرفته فوق حق ندارد بگوید " صد رحمت به زمان شاه " !؟

ارسال شده بتاریخ : 6 / 6 / 1396